دستور اجرای این آزمون را به خوبی فهمیدم.

آماده ام که تا حد امکان به هر گزینه صادقانه پاسخ دهم.

بیشتر دلم می خواهد که خانه ام…

می توانم نیروی کافی برای مقابله با مشکلاتم را به دست بیاورم.

در برابر حیوانات وحشی کمی احساس اضطراب می کنم، حتی اگر در قفس های محکمی باشند.

از انتقاد نسبت به اشخاص و افکار آن ها خودداری می کنم.

به مردم کنایه های تند و نیشدار می زنم اگر فکر کنم که حقشان همین است.

موسیقی سنتی را به آهنگ های مد روز ترجیح می دهم.

اگر شاهد دعوای دو بچه همسایه باشم:

در موقعیتهای اجتماعی :

جالب تر است که انسان…

ترجیح می دهم که در خیابان برای تماشای نقاشی کردن یک هنرمند بایستم تا آنکه به جر و بحث افراد گوش دهم.

معمولاً با افراد پر مدعا کنار می آیم، حتی اگر خیلی متکبر یا از خود راضی باشند.

تقریباً همیشه می توانم عدم صداقت مردم را در چهره آن ها ببینم.

برای همه مردم بهتر است که تعطیلات (مرخصی ها)، طولانی تر شوند و همه اجباراً از آن استفاده کنند.

ترجیح می دهم که پیامد یک کار پردرآمد اما بی ثبات را بپذیرم به جای آنکه یک کار ثابت و کم درآمد را قبول کنم.

درباره احساس هایم حرف می زنم.

گاه گاهی برایم اتفاق می افتد که خطر مهمی را احساس می کنم یا ترسی ناگهانی بر من غلبه می کند بدون آنکه دلایل آن را بفهمم.

اگر اشتباهی مرا برای کاری که نکرده ام سرزنشم کنند:

با پول می توان تقریباً همه چیز را به دست آورد.

تصمیم های من بیشتر :

اغلب اشخاص خوشبخت تر می شدند اگر بیشتر مانند دوستانشان زندگی و مثل دیگران عمل می کردند.

گاهی برایم اتفاق می افتد که وقتی در آیینه نگاه می کنم به درستی نمی دانم که سمت راستم کجاست و سمت چپم کجاست.

وقتی حرف می زنم دوست دارم که :

وقتی چیزی به شدت مرا عصبی می کند، می دانم که سریعاً آرامش ام را به دست می آورم.

با ساعات کار یکسان و حقوق مساوی، بهتر است که انسان:

مرا انتخاب کرده اند تا :

نسبت بیل به کندن مثل نسبت چاقو است به :

گاهی برایم اتفاق می افتد که نمی تواتم بخوابم چون فکری ذهنم را به خود مشغول می دارد.

به هدف هایی که در زندگی شخصی برای خودم تعیین می کنم، تقریباً همیشه دست می یابم.

وقتی قانونی کهنه است باید عوض شود.

وقتی در مورد طرحی کار می کنم که مستلزم اقدام سریعی است که به دیگران لطمه می زند، احساس ناراحتی می کنم.

اغلب افرادی که می شناسم مرا فردی خوش صحبت می دانند.

وقتی اشخاص نامرتب و شلخته را می بینم:

اگر در بین جمع، ناگهان مورد توجه همه واقع شوم، احساس ناراحتی می کنم.

همیشه از شرکت در یک مهمانی بزرگ، یک جشن یا یک جلسه عمومی، خوشحال می شوم.

در مدرسه بیشتر علاقه داشتم (یا علاقه دارم):

اگر مسئولیتی به من محول شود، خواهان آن هستم که از دستوراتم تبعیت کنند و گرنه استعفاء می دهم.

برای والدین مهمتر است که :

در یک کار گروهی – ترجیح می دهم :

گه گاهی احساس می کنم که دلم می خواهد به یک فعالیت بدنی که مستلزم تلاش فراوانی است، بپردازم.

ترجیح می دهم که با اشخاص مبادی آداب، معاشرت کنم تا با افرادی بی ظرافت و بی ملاحظه.

به شدت احساس سرافکندگی می کنم وقتی که افراد در حضور دیگران مرا مورد انتقاد قرار می دهند.

وقتی که رئیسم مرا احضار می کند.

آنچه که جهان ما بدان نیاز دارد:

همیشه نسبت به مقاصد تبلیغاتی موجود در چیزهایی که می خوانم، آگاهی کامل دارم.

وقتی نوجوان بودم در فعالیت های ورزشی مدرسه شرکت می کردم.

اتاقم را همواره مرتب نگه می دارم و معمولاً جای همه چیز را به خوبی می دانم.

گاهی برایم اتفاق می افتد که با فکر کردن به آنچه طی روز، گذشته است دچار حالت تنش و عصبانیت می شوم

گاهی برایم اتفاق می افتد که هنگام حرف زدن با اشخاص از خود بپرسم که آیا نسبت به آنچه که به آ نها می گویم، علاقه دارند.

اگر بایستی انتخاب می کردم، بیشتر ترجیح می دادم که :

در بعضی عیدها و جشن تولدهای مهم :

نسبت خسته به کار مثل نسبت مغرور است به :

در بین این چیزها، کدام یک با آن های دیگر جور نیست؟

دوستانم مرا ترک کرده اند :

به دلیل داشتن بعضی از صفات خود را برتر از اغلب اشخاص می دانم:

وقتی چیزی مرا دگرگون و ناراحت می کند، سعی می کنم که احساسم را از دیگران پنهان کنم.

دوست دارم که برای تماشای نمایش یا تفریح از خانه خارج شوم.

به عقیده من، آزادی ارزشمند تر از رفتار خوب و احترام به قانون است.

تمایل دارم که در حضور بزرگتر ها (کسانی که با تجربه تر هستند، مسن تر هستند یا موقعیت بالاتری دارند ) سکوت کنم.

مخاطب قرار دادن یک گروه بزرگ و با بیان مطلبی در حضور آن گروه، برایم مشکل است.

وقتی در جای ناشناخته ای هستم از حس جهت یابی خوبی برخوردارم (به آسانی می توانم شمال، جنوب، شرق و غرب را مشخص کنم).

اگر کسی علیه من خشمگین شود:

وقتی مقاله غیر منصفانه ای را در یک مجله می خوانم بیشتر تمایل دارم آن را فراموش کنم تا آن که بخواهم مقابله به مثل کنم (طرز فکر خودم را به آن ها بگویم).

حافظه ام بسیاری از چیزهای بی اهمیت مثل اسم مغازه های شهر را به دست فراموشی می سپارد.

می توانم زندگی یک دامپزشک را که به مداوا و جراحی حیوانات می پرازد، دوست داشته باشم.

با میل و لذت غذا می خورم اما همیشه نظم و نظافت را مثل بعضی از اشخاص رعایت نمی کنم.

بعضی وقت ها، حال دیدن هیچ کس را ندارم.

گاهی بعضی ها به من گوشزد می کنند که هیجانم را در صدا و رفتارم به وضوح،نشان می دهم.

وقتی نوجوان بودم اگر عقیده ام با عقیده والدینم متفاوت بود، معمولاً:

ترجیح می دهم که یک دفتر کار برای خودم به تنهایی داشته باشم، بی آن که با دیگری در آن سهیم باشم.

ترجیح می دهم که در آن آرامش از زندگی دلخواه خودم لذت ببرم، تا آن که به خاطر موفقیت هایم مورد تحسین واقع شوم.

احساس می کنم که از بسیاری جهات پختگی کامل دارم.

شیوه انتقاد بسیاری از اشخاص نسبت به من به جای آن که به من کمک کند مرا برآشفته می سازد.

همیشه می توانم ابراز احساساتم را کاملاً کنترل کنم.

اگر اختراع مفیدی داشتم ترجیح می دادم:

نسبت شگفتی به عجیب مثل نسبت ترس است به :

کدام یک از این سه کسر از نوع دو کسر دیگر نیست؟

به نظر می رسد که بعضی از اشخاص مرا نادیده می گیرند یا از من اجتناب می کنند، و من علت آن را نمی دانم.

مردم کمتر از آن اندازه که سزاوار حسن نیت من است، با من رفتار می کنند.

به کار بردن الفاظ رکیک، حتی در جلساتی که فقط از زنان یا فقط از مردان تشکیل می شوند، به شدت مرا ناراحت می کند.

بی تردید در مقایسه با اغلب اشخاص، دوست کمتری دارم.

متنفرم از اینکه در جایی باشم که افراد زیادی برای مصاحبت حضور ندارند.

گاهی مردم مرا «چرب زبان» می نامند ضمن اینکه عقیده دارند که شخص دوست داشتنی هستم.

برایم اتفاق افتاده که در موقعیت های مختلف اجتماعی «هول» کنم.

وقتی که در جمع کوچکی هستم، در کناری می نشینم و می گذارم که دیگران مجلس را گرم کنند.

وقتی مطلبی را می خوانم، ترجیح می دهم که :

وقتی اشخاصی ریاست مآب سعی کنند مرا زیر فشار قرار دهد دقیقاً به عکس خواسته آن ها عمل می کنم.

مافوق ها یا اعضای خانواده ام معمولاً وقتی از من ایراد می گیرند که یک دلیل واقعی وجود دارد.

شیوه بعضی از افراد را که در خیابان ها یا مغازه ها دیگران را وارنداز می کنند، دوست ندارم.

به هنگام یک سفر طولانی، ترجیح می دهم که :

در موقعیت هایی که می توانند نتایج وخیم داشته باشند نباید از جنجال بپا کردن و حرف خود را به کرسی نشاندن خودداری کرد حتی اگر دور از آرامش و ادب باشد.

اگر آشناهایم با من بدرفتاری کنند و نشان دهند که از من خوششان نمی آید:

از تعریف و تمجید دیگران درباره خودم، ناراحت می شوم.

ترجیح می دهم شغلی داشته باشم:

برای قرار گرفتن در جریان امور، دوست دارم:

دوست دارم که نقش فعالی در کارهای اجتماعی، انجمن ها و…. بر عهده گیرم.

در انجام یک وظیفه احساس رضایت نمی کنم مگر آن که کوچکترین جزییات، دقیقاً بررسی شده باشند.

گاهی کوچکترین عدم موفقیت، به شدت مرا ناراحت می کند.

همیشه خوب می خوابم و هرگز در خواب راه نمی روم و حرف نمی زنم.

به نظر می رسد که داشتن شغلی جالب تر است که :

نسبت سطح به طول مثل نسبت نادرستی است به :

نسبت الف – ب به ت – پ مثل نسبت م – ل است به :

وقتی اشخاص غیر منطقی هستند :

وقتی در حال شنیدن موسیقی هستم اگر کسانی با صدای بلند حرف بزنند:

فکر می کنم که بهترین توصیف درباره من این است:

تنها در صورت اجبار در کارهای اجتماعی شرکت می کنم و در غیر این صورت کناره گیری می کنم.

محتاط بودن و قانع بودن بهتر از خوش باور بودن و همواره انتظار موفقیت داشتن است.

وقتی به مشکلات کارم فکر می کنم:

ایجاد رابطه با اشخاص در یک جمع، به نظرم آسان می رسد.

وقتی کمی سیاست و تشویق برای وادار کردن افراد به کاری لازم است، معمولاً به من رجوع می کنند.

به نظر جالب تر است که انسان:

اگر یقین داشته باشم که کسی ظالم است یا آن که رفتاری خودخواهانه دارد، او را رسوا می کنم حتی اگر برایم موجب دردسر شود.

گاهی برای تفریح، حرف های بی معنا می زنم تا افراد را متعجب کنم و آن وقت ببینم که چه می گویند.

مقاله نویسی در مجلات درباره نمایش کنسرت، اپرا و غیره می تواند برایم لذت بخش باشد.

وقتی در جلسه ای مجبور باشم از جایم تکان نخورم، هرگز احتیاج ندارم که چیزی را خط خطی کنم یا به خود پیچ و تاب دهم.

اگر کسی به من چیزی بگوید که می دانم نادرست است ترجیح می دهم به خود بگویم:

احساس می کنم که تنبیه خواهم شد حتی وقتی هیچ خطایی نکرده باشم.

تصور اینکه یک بیماری می تواند دارای یک علت روانی به اندازه یک علت بدنی باشد، مبالغه آمیز است.

شکوه و جلال تشریفات رسمی بزرگ، از رسومی هستند که باید حفظ شوند.

اگر مردم فکر می کنند که من آدم نامقید و متفاوتی هستم، ناراحت می شوم.

برای انجام چیزی، ترجیح می دهم :

در شرایطی قرار می گیرم که به سختی می توانم از احساس دلسوزی به خودم خودداری کنم.

غالباً خیلی زود نسبت به اشخاص، عصبانی می شوم.

همیشه می توانم بدون اشکال از عادات قدیمی خودم صرف نظر کنم، بدون آنکه بار دیگر آنها را از سر گیرم.

اگر دستمزدها یکسان باشند ترجیح می دهم:

نسبت بهترین به بدترین مثل نسبت کندتر است به :

کدام یک از سه پاسخ پیشنهاد شده را باید به دنبال این گروه از حروف قرارداد، ج د د د د ج ج د د د ج ج ج ؟

گاهی برایم اتفاق می افتد که وقتی موقع انجام کاری می رسد که قبلاً برای آن برنامه ریزی کرده و با خوشحالی منتظر آن بوده ام، دیگر مایل به انجام آن نیستم.

می توانم بیشتر کارهایم را به دقت انجام دهم بدون آنکه از سر و صدای کسانی که در اطرافم هستند ناراحت شوم.

گاهی چیزهایی را که به نظرم مهم می آیند برای اشخاص غریبه تعریف می کنم حتی بدون آنکه آنها چیزی از من پرسیده باشند.

ساعات زیادی از اوقات فراغتم را به صحبت کردن با دوستانم، درباره لحظات خوبی که در گذشته با هم داشته ایم، می گذرانم.

خوشم می آید که فقط برای سرگرمی، به کارهای جسورانه و دور از احتیاط دست بزنم.

مشاهده منظره یک اتاق نامرتب و در هم ریخته، برایم بسیار نامطبوع است.

خودم را یک فرد اجتماعی و معاشرتی می دانم.

به هنگام تماس های اجتماعی :

موسیقی مورد علاقه من :

زیبایی یک شعر را بیشتر از یک سلاح خوش ساخت تحسین کنم.

اگر به تذکر ظریف و زیرکانه من توجه نشود:

دوست دارم که در بخش نظارت بر بزهکارانی که به صورت مشروط آزاد میشوند، کار کنم.

انسان در معاشرت با غریبه ها، به دلیل خطر سرایت بیماری ها و غیره باید محتاط باشد.

برای مسافرت به خارج، ترجیح می دهم که مسیری را که کارشناسان تورهای مسافرتی تعیین می کنند طی کنم، به جای آنکه خودم درباره مکان هایی که می خواهم ببینم، تصمیم بگیرم.

به من به عنوان شخصی زحمتکش که چندان موفقیتی کسب نکرده است، می نگرند.

اگر مردم از صمیمت من سوء استفاده کنند به من بر نمی خورد و زود آن را از یاد می برم.

اگر شاهد اختلاف نظر شدید در یک جلسه باشم:

دوست دارم برنامه کارم را خودم به تنهایی تعیین کنم بدون آنکه دیگران در کارم دخالت کنند یا به من توصیه کنند.

گاهی اعمالم تحت تأثیر احساسات حسادت آمیز، قرار می گیرند.

کاملاً با این جمله موافقم که رئیس اگر اشتباه کند، باز هم رئیس است.

دچار تنش و ناراحتی می شوم وقتی به همه کارهایی که باید انجام دهم، فکر می کنم.

وقتی مشغول بازی در یک مسابقه هستم و تماشاچی ها با فریاد به من توصیه هایی می کنند، دست و پایم را گم نمی کنم.

جالب تر است که انسان :

کدام گزینه با دو گزینه دیگر جور نیست؟

نسبت شعله به گرما مثل نسبت گل سرخ است به :

خواب های پر جنب و جوش می بینم که جریان خوابم را مختل می کند.

اگر اوضاع و احوال برای موفق شدن در کاری واقعاً نامساعد باشند، باز هم فکر می کنم که باید سعی خودم را بکنم.

وقتی به خوبی می دانم که یک گروه چه باید بکند، دلم می خواهد به سادگی رهبری آن را بر عهده گیرم.

بیشتر دلم می خواهد به صورتی موقر لباس بپوشم تا آنکه با لباس پوشیدن به سلیقه شخصی، توجه دیگران را جلب کنم.

یک شب آرام که به سرگرمی مورد علاقه ام اختصاص می دهم مطبوع تر از یک مهمانی پر سر و صدا می دانم.

به نصایح خیرخواهانه دیگران گوش نمی دهم حتی اگر بدانم که حق با من نیست.

در همه تصمیم هایی که می گیرم، وظیفه خود می دانم که اصول بنیادی حق و ناحق را رعایت کنم.

برایم کمی نامطبوع است که موقع کار کردن، کسانی به من نگاه کنند.

چون روش های منظم و منطقی همیشه به موفقیت منتهی نمی شود گاهی استفاده از اعمال قدرت لازم است.

در مدرسه ترجیح می دادم (یا ترجیح می دهم):

گاهی از کسانی که پشت سر من بدگویی هایی کرده اند که اصلاً حقیقت نداشاه است، ناراحت شده ام.

گفتگو با افراد معمولی که به عادت و سنت های خود پایبند هستند:

بعضی چیزها آن قدر مرا ناراحت می کنند که ترجیح می دهم درباره آن ها حرف بزنم.

در پرورش یک کودک، آنچه مهمتر است:

دیگران مرا شخصی ثابت قدم و نفوذ ناپذیر می دانند که زیر تأثیر فراز و نشیب زندگی قرار نمی گیرد.

فکر می کنم جامعه باید این خردمندی را داشته باشد که آداب خود را نوین گرداند و عادات کهنه یا سنت های محض خود را رها کند.

به نظر من مهمترین مسئله ای که باید در عصر جدید حل شود:

بهتر یاد می گیرم :

دوست دارم به میل خود عمل کنم تا آنکه از قواعد مرسوم تبعیت کنم.

دلم می خواهد ابتدا به آنچه می گویم اطمینان داشته باشم و سپس به استدلال بپردازم.

گاهی چیزهای کوچک مرا در حد غیر قابل تحملی عصبانی می کنند، با وجود آنکه می دانم اصلاً اهمیت ندارد.

کمتر اتفاق می افتد که تحت تأثیر یک موقعیت چیزی بگویم که بعداً از گفتن آن شدیداً متأسف شوم.

اگر از من بخواهند که در یک کار خیریه شرکت کنم:

کدام یک از این سه کلمه، با دو کلمه دیگر جور نیست.

نسبت  زودی به هرگز مثل نسبت نزدیک است به :

اگر عمل ناشایسته ای در بین جمع از من سر بزند، می توانم بزودی آن را فراموش کنم.

من به عنوان شخصی شهرت دارم که تقریباً همواره درباره هر مسئله ای، نظری دارد.

تصور می کنم که بهتر می توانم :

مرا شخصی پر شور و شوق می دانند.

به کاری علاقه دارم که امکان تغییرات، فعالیت های متنوع و امکان مسافرت را فراهم کند، حتی اگر با خطراتی همراه باشد.

شخص موشکافی هستم که همیشه سعی دارد کارها را تا آنجا که ممکن است به خوبی انجام دهد.

 از کاری خوشم می آید که مستلزم توجه و دقت عمل است.

از جمله افراد فعالی هستم که همواره خود را با کاری مشغول می کنند.

اطمینان دارم که هیچ سؤالی را از قلم نینداخته ام و به همه سؤالات صادقانه پاسخ داده ام.